Kocham = Nie biję

 Akcja przeciw przemocy                       w rodzinie

Według Komendy Głównej Policji tylko w ub.r. ofiarami przemocy domowej (bicie, okaleczenie, zaniedbanie, wykorzystanie seksualne) padło 37 tys. dzieci do lat 13. W badaniach CBOS aż 22 proc. rodziców przyznało, że regularnie sprawia dzieciom „porządne lanie”.

Klaps, szybka droga donikąd

Bicie dzieci jest najmniej skuteczną metodą wychowawczą. A jednocześnie najczęściej stosowaną. Statystyki są zatrważające: około 80 proc. rodziców uważa, że można bić dzieci.

Klaps, lanie to zawsze bicie słabszego. Ogromna większość ludzi zgodzi się, że nie należy bić słabszych, tego też uczy swoje dzieci. Żywo reagujemy, kiedy jakieś dziecko potrąci nasze, czy rzuci mu piaskiem w oczy… A dając klapsa czy szarpiąc dziecko, nie myślimy o tym, że zadajemy mu ból! Natomiast kiedy dziecko z ciekawości ciągnie kota za ogon, mówimy, że tak nie wolno, bo to kota boli!

Klaps nie jest żadną metodą wychowawczą!

Najgorsze jest to, że bite dzieci nabierają przekonania, że to sprawiedliwe, że im się należało. Dziecko nie może żyć z przekonaniem, że jego rodzic jest okrutny. W pierwszej chwili pomyśli: „Mama jest okropna”, ale potem zacznie ją usprawiedliwiać. I to jest groźne dla jego psychiki. Dziecko, które często dostaje klapsy, zaczyna przeżywać różne uczucia. Żal, smutek może wyrazić płaczem, ale złości na tego, kto bije, już nie. Złość jest powściągana, spychana gdzieś głęboko. I z tą złością dziecko żyje. Co się może dziać dalej? Może wyrosnąć na kogoś, kto będzie bił słabszych, prowokował konflikty z rówieśnikami, bo ta złość będzie potrzebowała ujścia. A gdy dorośnie, będzie dawać klapsy swoim dzieciom.

Uderzenia nie zawsze muszą być fizyczne. Słowa też mogą ranić. Nierzadko dziecko, i to całkiem małe, słyszy w domu, że jest głupie, jest debilem, niedobrym dzieckiem. Jeśli często słyszy takie rzeczy, nic dziwnego, że później ma poczucie małej wartości, z którego potem trzeba się leczyć latami

10 argumentów przeciwko biciu

  1. Bicie prowadzi do fizycznych obrażeń, zasinień, uszkodzeń nerwów, złamań kości.
  2. Bicie niszczy ufność dziecka i poczucie własnej wartości.

3.Bicie to przekazywanie przemocy z pokolenia na pokolenie.

  1. Bicie uczy, że rację ma tylko silniejszy.
  2. Rodzic bijący za złe zachowanie nie pokazuje dobrego wzoru.
  3. Bite dziecko zachowa się grzecznie ze strachu

i tylko w obecności tego, kto bije.

  1. W bitych dzieciach zostaje na zawsze uraza.
  2. Dzieci są bite za zachowania, które nie są złe, ale wynikają

z naturalnej aktywności dziecka

w poznawaniu świata lub są próbą zwrócenia na siebie uwagi.

  1. Dzieci łatwiej uczyć tłumacząc zasady i dając własne zachowania za wzór odpowiedzialności i samodyscypliny.
  2. Szukanie uzasadnień dla kar cielesnych w Piśmie Świętym to przykład wybiórczego wykorzystania tekstów religijnych dla usprawiedliwiania wypaczeń we własnym myśleniu.

Karać czy nie karać?

Wychowanie malucha nie powinno opierać się na karach. Zamiast karać dziecko spróbuj skupić się na wspieraniu zachowań pozytywnych. Zamiast zakazywać, karcić, krzyczeć, dawać klapsy, ustal granice, których przekraczać nie można. Nie szczędź maluchowi pochwał, gdy się do nich stosuje.

Tego na pewno nie należy robić!

-Nie stosuj kar fizycznych – nie dawaj klapsów, nie bij, nie potrząsaj maluchem

-Nie strasz ojcem

-Nie upokarzaj, porównując dziecko z grzecznymi rówieśnikami

-Nie groź

-Nie strasz, że przestaniesz kochać – takie słowa potrafią zachwiać poczuciem bezpieczeństwa dziecka

-Nie wygłaszaj długich przemówień, stanowcze, „nie’’ trzy zdania prostego wyjaśnienia wystarczą.

Klaps powoduje, iż dziecko:

-Zamiast zrozumieć swoją winę i myśleć o naprawieniu szkody koncentruje się na chęci odwetu

-Pozbawione jest bardzo możliwości nauczania się ważnych wewnętrznych procesów poznawczych unaoczniających mu złe zachowanie

-Nie ma możliwości poczucia swojej sprawczości, że coś może, coś mu wychodzi

-Klaps wpływa negatywnie na poczucie własnej wartości.

 

Co można zrobić zamiast klapsa?

-Wskaż w czym dziecko mogłoby ci pomóc

-Wyraź ostry sprzeciw dotyczący konkretnego zachowania

-Wyraź swoje uczucia i oczekiwania

-Pokaż dziecku jak naprawić zło

-Zaproponuj wybór

-Przejmij inicjatywę

-Daj dziecku odczuć konsekwencje złego zachowania

 

Jaki jest skutek stosowania klapsa jako formy karania?

  • Poczucie krzywdy
  • Nienawiść do rodzica
  • Upokorzenie
  • Złość
  • Naruszenie godności osobistej.

Artykuł streściła i opracowałą

Agata Wojcieszonek