„Jeśli umiecie diagnozować radość dziecka i jej natężenie, musicie dostrzec,że najwyższa jest radość z pokonanej trudności, osiągniętego celu, odkrytej tajemnicy. Radość triumfu i szczęście samodzielności, opanowania i władania.”

Janusz Korczak

***

Logopedia zajmuje się kształtowaniem mowy, zapobieganiem zaburzeniom    mowy i ich usuwaniem, troską o kulturę żywego słowa.

Głównym celem zajęć logopedycznych jest wspomaganie procesu naturalnego rozwoju mowy.

Warunkiem  poprawnej  artykulacji  jest  wysoka sprawność  narządów biorących  w  niej  udział. Zręczne, celowe  ruchy  języka, warg,  policzków  i  podniebienia uzyskuje się na drodze różnorodnych, wielokrotnie powtarzanych ćwiczeń.

Ćwiczenia warto wykonywać przed lustrem, aby dziecko mogło obserwować i korygować własne poczynania. Codzienne ćwiczenia po 5-10 minut przynoszą większe efekty.

***

 We wrześniu rozpocznie się badanie mowy przedszkolaków. Celem tych badań jest wyłonienie dzieci wymagających opieki logopedycznej. Każdy przedszkolak spotka się z logopedą w celu zdiagnozowania mowy. Badanie logopedyczne obejmuje:

• orientacyjne badanie słuchu fizjologicznego

• badanie sprawności artykulatorów

• badanie poprawności i płynności mowy

• badanie nadawania i rozumienia mowy

• badanie funkcji połykowej i oddechowej

• badanie budowy aparatu artykulacyjnego (zgryz, wędzidełko podjęzykowe, podniebienie)

• badanie słuchu fonematycznego

Zadaniem logopedy nie jest jedynie dbałość o poprawne wybrzmiewanie poszczególnych głosek. Podczas badań, a także w trakcie terapii logopedycznej, zwraca się  uwagę na artykulację, oddech, głos, zakres słownictwa i jego rozumienie, motywację do mówienia oraz poziom umiejętności opowiadania. 

!

Podstawowe elementy terapii logopedycznej

Terapia logopedyczna może czasem przypominać zabawę z dzieckiem (szczególnie w przypadku stymulowania rozwoju mowy przy jego opóźnieniu), zabawą samą w sobie jednak nie jest. W zależności od rodzaju zaburzeń mowy, terapia logopedyczna jest mniej lub bardziej czasochłonną pracą: logopedy, dziecka i jego rodziców.

Logopeda dokłada starań, aby dziecko było zainteresowane wykonywanymi zadaniami i chętnie wykonywało polecenia. Wprowadza więc życzliwą, bezpieczną atmosferę w trakcie spotkania, co pomaga skłonić dziecko do wykonania zaplanowanych działań, określonych zadań, które służą terapii. W zależności od rodzaju problemu, jaki ma dziecko, terapia logopedyczna będzie przechodzić przez różne etapy, a logopeda będzie stosował różne ćwiczenia i zadania.

Typowymi elementami terapii logopedycznej są:

 ćwiczenia sprawności narządów artykulacyjnych (bardzo lubiane przez dzieci „zabawy buzi i języka”)

 ćwiczenia oddechowe i fonacyjne

 ćwiczenia w rozumieniu i nadawaniu mowy

 ćwiczenia słuchu fonematycznego.

Rola rodzica w terapii logopedycznej:

Postawa rodzica wobec terapii dziecka, rozumienie jej celu i cierpliwość podczas jej trwania są podstawą sukcesu. Rodzic jest bardzo ważnym uczestnikiem terapii.

Jeśli celem terapii jest nauczenie poprawnej wymowy głosek, zadaniem rodzica jest pomóc dziecku w realizacji zadań, które ma zlecone do wykonania poza gabinetem, a przede wszystkim całodzienne monitorowanie wypowiedzi dziecka. Najważniejszym zadaniem do realizacji przez rodzica, będzie uważne przysłuchiwanie się wypowiedziom dziecka, dostrzeganie i chwalenie jego poprawnych wypowiedzi (podkreślanie sukcesów) oraz podawania poprawnych form, jako przykładu, jeśli dziecko mówi błędnie.

W przypadku terapii opóźnionego rozwoju mowy, praca rodzica z dzieckiem w domu ma fundamentalne znaczenie dla skutków terapii. Terapia opóźnionego rozwoju mowy nie może przebiegać tylko w gabinecie logopedycznym. Dziecko uczy się przecież mowy nie w gabinecie, ale w naturalnych sytuacjach, podczas wykonywania codziennych czynności, obserwacji otoczenia i nawiązywania kontaktu z innymi osobami. Rodzic otrzymuje w tym przypadku specjalne zalecenia od logopedy. Terapia logopedyczna zawsze nakierowana jest na indywidualne potrzeby i możliwości małego dziecka.

Wspierajmy rozwój mowy naszych dzieci

Prawidłowe kształtowanie się i rozwój mowy dziecka stanowi podstawę kształtowania się rozwoju jego osobowości w ogóle. Dzięki rozumieniu mowy poznaje ono otaczający świat. Dzięki umiejętności mówienia jest w stanie wyrazić swoje uczucia i spostrzeżenia. Rodzice i najbliżsi chcą wspierać dziecko w tym trudnym procesie, jakim jest nauka mowy. Możemy i powinniśmy pomóc dziecku, pamiętając o zasadach, które są jednocześnie zaleceniami dotyczącymi wczesnej profilaktyki

„Kiedy dziecko opanowuje język osiąga możliwość organizowania na nowo swojej percepcji i pamięci: opanowuje bardziej wyrafinowane formy odzwierciedlenia rzeczy w świecie zewnętrznym; zdobywa zdolności do wyciągania konkluzji ze swoich obserwacji, do dedukcji i możliwości myślenia.”.       A.R. Łuria