Obecnie żyjemy w takich czasach, w których sprzęt elektroniczny, a głownie telefon stał się częścią naszego życia. Każdy z nas przynajmniej kilka razy dziennie zagląda do swojego smartfona aby jedynie sprawdzić czy dostał wiadomość na facebooku albo sprawdzić co słychać na świecie, każdemu zdarza się zostać w wirtualnym świecie dłużej niż planował…
Dzieci jako nasi baczni obserwatorzy chcą być tacy jak my, też fascynuje ich wirtualny świat. Potrafią wymusić na rodzicach ich telefon, lub O ZGROZO rodzice kupują ich własny!!! Różnica miedzy dorosłymi a dziećmi jest taka, że ci drudzy nie mają świadomości co na nich czyha. Często nie ma kontroli na to co dzieci robią w sieci, a Internet jako drzewo dobrego i złego jest sporym zagrożeniem szczególnie dla najmłodszych.
Najmłodsi często korzystają z urządzeń mobilnych oraz z telewizora, co powoduje kompletne zdezorientowanie. Często emocja jakie przeżywają po skorzystaniu z telefonu są tak silne, że nie potrafią sobie z nimi poradzić, potrafią być agresywne, robić awantury, budzić się z środku z nocy itp. Bywa, że są nawet agresywne. W dzisiejszych czasach zauważa się tendencję do zaburzeń koncentracji uwagi, oraz do zbyt szybkiego a co za tym idzie niedokładnego działania. Milusińscy zbyt szybko się nudzi, chce robić coś innego, więcej i szybciej, tak jak to się odbywa w sieci: klik i następna strona, klik i następna gra…
Co grozi dzieciom w sieci?
„Momo Challenge” to forma gry, która rozprzestrzenia się dzięki mediom
społecznościowym oraz komunikatorom zainstalowanym w telefonach komórkowych.
Gra polega na zaakceptowaniu zaproszenia do znajomych od „Momo”, makabrycznie
wyglądającej lalki. Jeśli doda się ją do swoich kontaktów, Momo zacznie
przesyłać straszne wiadomości. „Ofiara” zaczyna otrzymywać groźby oraz
instrukcje przekonujące do wykonywania określonych zadań. Początkowo Momo jest
miła i próbuje zaprzyjaźnić się z dzieckiem. Gra „Momo Challenge” jest przede
wszystkim niebezpieczna dla dzieci, ponieważ te – ufające w prawdziwość
postaci – są skłonne do wykonywania ryzykownych poleceń. Dołączenie strasznej
postaci do kontaktów skutkuje zainfekowaniem urządzenia użytkownika wirusem
wydobywającym prywatne dane.
Zagrożenia ze strony innych osób, które próbują nawiązać kontakt z dziećmi przez internet
należą do najbardziej niebezpiecznych.
Pedofile i oszuści próbujący np. wyłudzić od
dzieci tak ważne dane jak adres zamieszkania, najczęściej szukają właśnie ofiar
wśród dzieci korzystających z internetu – które są z reguły ufne i nieświadome
zagrożeń. Najczarniejszy scenariusz rysuje się oczywiście, gdy dochodzi do
bezpośredniego spotkania takich osób z dziećmi.
Dziecko może również natrafić w internecie
na strony, które zawierają kontrowersyjne treści –
pornografię, przemoc. Zdjęcia i filmy zamieszczane na takich stronach są często
szokujące dla osób dorosłych, dla psychiki dziecka mogą być tragiczne w
skutkach
Cyberprostytucja – polega na otrzymywaniu korzyści za udostępnianie zdjęć bądź nagrań (ostatnio popularnością cieszą się pokazy na żywo) pornograficznych wytworzonych z własnym udziałem. Dla wielu młodych osób może się to wydawać bardzo atrakcyjną formą zarobku.
Cyberprzemoc – jest to nękanie, straszenie, obrażanie, podszywanie się pod kogoś, publikowanie obraźliwych czy ośmieszających kogoś treści, za pośrednictwem nowych technologii. Dziecko lub nastolatek, który pada ofiarą cyberprzemocy traci często chęć kontaktów z rówieśnikami, zdarza się także, że stara się odizolować od świata zewnętrznego.
Mowa nienawiści – jest to umyślne działanie mające wzbudzać negatywne uczucia wobec osoby, grupy osób bądź innego wskazanego podmiotu. Mowa nienawiści promuje uprzedzenia i stereotypy, generuje społeczne konflikty i nieporozumienia. Młody internauta może nie być w stanie obiektywnie ocenić publikowane treści i w efekcie będzie zawierzać wielu nieprawdziwym informacjom.
„Pozytywna” pedofilia – jest to ruch, który uzasadnia i aprobuje kontakt między dorosłym i dzieckiem bazujący na silnej emocjonalnej i seksualnej więzi. Uzasadnieniem takiej więzi według nich jest potrzeba samego dziecka, sugerują jednocześnie, że może być ono świadomym partnerem seksualnym. Takie wypowiedzi czy opinie wpływają na zachowanie samych nieletnich ponieważ negują niewłaściwy charakter takiej relacji.
Treści PRO–ANA – treści promujące dążenie do doskonałości rozumianej jako posiadanie szczupłej, wychudzonej sylwetki. Ruch skupia rzeszę z reguły młodych dziewczyn, które za pośrednictwem Internetu dzielą się z innymi efektami walki z fikcyjną często nadwagą. Młode dziewczyny, będące jeszcze na etapie rozwoju, po zetknięciu z takimi treściami ulęgają im i utożsamiają piękno z anorektyczką sylwetką.
Sexting – czyli przesyłanie zdjęć oraz nagrań video zawierających treści erotyczne. Zjawisko jest szczególnie popularne wśród nastolatków i wiąże się z nim ryzyko szerszego upubliczniania rozpowszechnienia tych treści, bez zgody ich autora.
Stalking – nękanie i uporczywe nagabywanie kogoś za pośrednictwem nowych technologii. Ofiary stalkingu mogą być namawiane albo zmuszane do wykonania jakiś czynności, szantażem bądź groźbami.
Trollowanie – jest to umyślne działanie mające na celu uniemożliwienie prowadzenie dalszej dyskusji czy wymiany opinii. Ma miejsce z reguły na czatach, forach internetowych czy grupach dyskusyjnych. Napotkanie internetowego trolla przez młodego internautę może go skutecznie zniechęcić do wyrażania i komunikowania swojej opinii w przyszłości.
Uwodzenie dzieci (child grooming) – jest to proces przygotowywania dziecka do wykorzystania seksualnego polegający na zaprzyjaźnianiu się z dzieckiem, zdobywaniu jego zaufania, nawiązywaniu emocjonalnej relacji.
Myślę , że zagrożeń jest tyle, że nie sposób ująć wszystkiego, ponieważ cały czas powstają nowe, dlatego bardzo ważna jest kontrola. Wszystko jest w NASYCH rękach. Musimy śledzić na bieżąco historię przeglądarki. Zakładać blokady rodzicielskie i kontrolować czas jaki dziecko spędza przy urządzeniach elektronicznych.
Opracowała: Kamila Garczarek
Najnowsze komentarze