Miesiąc: styczeń 2021

Słowa, które dają moc!

Wierzę w Ciebie, uda Ci się, kocham Cię – bardzo proste słowa, prawda? Proste, a jednak często zapomniane lub nie wypowiedziane. A dają one dziecku motywację, chęć do działa. Te słowa dają moc!

Chwalenie i zachęcanie do podejmowania czynności pomaga dziecku w kształtowaniu i rozwijaniu samooceny, dodaje wiary we własne możliwości, pomaga lepiej radzić sobie z trudnościami. A przede wszystkim daje poczucie bezpieczeństwa.

 

Wszyscy lubimy być doceniani, kochani, wysłuchani, zauważeni. Podobnie mają dzieci – bardzo potrzebują uwagi swoich rodziców i domagają się jej różnymi sposobami.

 

Dziecko często nagradzane i chwalone stara się być jeszcze lepsze!

 

Aby chwalenie było skuteczne:

1. Pochwały powinny być skierowane na konkretne zachowania, nie stosuj pochwał ogólnych.

2. Nagradzaj dziecko za dobre zachowanie.

3. Chwal każdy mały kroczek dziecka ku pożądanemu zachowaniu.

4. Próbuj „wyłapać” dobre zachowanie u dziecka i chwal je.

5. Pochwal dziecko kiedy zaprzestało negatywnego zachowania.

Chwaląc, pamiętaj:

1. Opisz, co widzisz – np. „Widzę misie poukładane na półce i klocki w pudełkach”.

2. Opisz, co czujesz – np. „Przyjemnie jest wejść do Twojego pokoju i zobaczyć porządek”.

3. Podsumuj zachowanie dziecka – np. „Cieszę się, że potrafisz sam uporządkować swoje zabawki”.

Pułapki i szanse dobrej pochwały:

1. Gdy oceniamy zachowanie lub twórczość dziecka mówiąc „ładnie, ślicznie, pięknie” dziecko nie wie co tak naprawdę nam się podoba. Ważne, żeby nasza pochwała była opisowa i szczegółowa, a nie ogólna. Dzięki temu dziecko zobaczy, że jesteśmy naprawdę nim zainteresowani.

2. Unikaj takiej pochwały, w której ukryte jest przypomnienie wcześniejszego niepowodzenia dziecka – np. „No widzisz – jak chcesz, to potrafisz”.

3. Pochwałę rujnuje wyraz „ale” – np. „Cieszę się, że posprzątałeś swój pokój, ale szkoda, że ubrania nadal leżą na krześle”.

4. Lepiej unikać komunikatów „Jestem z ciebie taka dumna”, powiedzmy raczej: „Możesz być z siebie dumny” – dziecko wtedy nabiera pewności siebie.

 

Faber A., Mazlish E. „Jak mówić, żeby dzieci nas słuchały jak słuchać żeby dzieci do nas mówiły”.

Gordon T. „Wychowanie bez porażek”.

dzieciecapsychologia.pl przedszkole1slawno.edupage.org

 

Opracowała: psycholog – Martyna Jarosz

Joga dla dzieci- propozycje ćwiczeń.

Korzyści płynące z ćwiczeń fizycznych są nieprzebrane np. wzmacniają serce poprawiają krążenie i intensyfikują dopływ bogatej w tlen i substancje odżywcze krwi do wszystkich części ciała. Ćwiczenia wzmacniają także nasz kościec, mięśnie i więzadła utrzymując je w dobrej kondycji fizycznej. Podnoszą też poziom energii i podnoszą poziom endorfin czyli hormonów szczęścia co zapewnia poprawę nastroju.

Do poprawy kondycji dobre są wszelkie ćwiczenia, ale niektóre są szczególnie odpowiednie dla mięśni, dlatego proponuję wprowadzenie Hata jogi na zajęciach gimnastyki ogólnorozwojowej w przedszkolu .

Hata joga czyli joga fizyczna to ćwiczenia specjalnych pozycji zwanych asanami, które mają oddziaływać na wszystkie części ciała. Istnieją całe grupy różnych pozycji: skłony w przód, w tył, pozycje stojące, siedzące, skręty i skłony w bok, pozycje ćwiczące równowagę i odwrócone, każde z tych ćwiczeń powoduje odmienne efekty fizyczne i emocjonalne, niektóre uspokajają inne zaś energetyzują i poprawiają nastrój. Ćwiczenia mogą sprawiać dzieciom dużo frajdy, uczą poznawać swoje ciało i radować się nim. Pozytywne skutki uprawiania jogi są niezliczone lecz naczelną zasadą jest pielęgnowanie silnego, zdrowego ciał, spokojnego, zdrowego umysłu i poczucia wewnętrznego spokoju.

Joga uczy nas też świadomego oddechu, oddychanie jest obok jedzenia jedna z dwóch najważniejszych czynności codziennych, które dostarczają ciału niezbędnej do życia energii. Nauczenie się jak być świadomym oddechu i poprawienie sposobu w jaki oddychamy może wspaniale poprawić samopoczucie fizyczne i psychiczne.

Skupimy się dlatego na oddechu przeponą czyli inaczej oddechu brzusznym. Często oddychamy płytko co nie pozwala na pełen ruch przepony. Wdechy i wydechy przez nos powinny być tak głębokie, aby przepona mogła się kurczyć i rozluźniać masując wszystkie narządy wewnętrzne. Właściwy sposób oddychania poprawia funkcjonowanie układu oddechowego oraz sylwetkę i ogólny nastrój co jest pożądane podczas zajęć z dziećmi. Ćwiczenia te mogą być prowadzone w pozycjach stojących, siedzących wyprostowanych gdzie klatka piersiowa otwiera się, barki opadają. Przykładowe ćwiczenia np. w leżeniu oddychanie brzuszne z dłońmi na brzuchu( obserwujemy jak podczas wdechu palce oddalają się od siebie, a łącza się podczas wydechu),powolne i głębokie oddychanie przez nos z jednoczesnym wyciąganiem ramion w górę.

Wykonując poszczególne pozycje będziemy starali się je łączyć z oddechem przez nos.

Zasad ogólna jest taka że wdech robi się podczas rozciągania w górę lub w tył, zaś wydech podczas skłonu w przód i dół.

Na każdych zajęciach będę starła się wprowadzić kilka pozycji poprzedzając je ćwiczeniami oddechowymi, a kończąc 5 minutowym relaksem. Dzieciom na pewno podobać się będą pozycje klasyczne czyli pozycje zwierzęce w których naśladuje się sposób poruszania i zachowania zwierząt np.

-pozycja kota

-pozycja psa

-pozycja węża

-pozycja myszki- pozycje te możemy wykonywać kolejno po sobie w sposób płynny, ćwiczenia te pobudzą mięsnie pleców, wzmocnią ramiona, dłonie, nadgarstki.

W niektórych pozycjach np. lwa pozwalamy dzieciom wydawać odgłosy jak ryczenie lwa.

-pozycja kobry, która uelastycznia kręgosłup

-pozycja orła, która polega na staniu w równowadze

-pozycje ryby, która polega na wygięciu kręgosłupa i pogłębieniu oddechu

-pozycja żaby, która wzmacnia i otwiera klatkę piersiową uelastycznia nogi, stopy, świetnie podnosi poziom energii.

-pozycja krokodyla, która wzmacnia kręgosłup dodaje energii

-pozycja motyla, która rozciąga biodra

-pozycja gołębia, która rozciąga mięśnie pośladków

– pozycja żółwia w tej pozycji rozciąganiu ulega kręgosłup i nogi

-pozycja ważki, która wycisza i uspokaja emocje

Jeśli dzieci opanują już poszczególne pozycje i nie będą one im sprawiały trudności to możemy je zacząć łączyć w płynne sekwencje. Mam nadzieję, że moja propozycja przypadnie dzieciom do gustu.

Małgorzata Hajder