WŁAŚCIWOŚCI FIZYCZNE

· jest wzrostu około 107-110 cm,

· ma niezbyt twardy kościec i stosunkowo słabe mięśnie,

· nie usiedzi długo na jednym miejscu,

· często zmienia pozycje; podpiera się, kładzie na stoliku,

· woli pracować leżąc na podłodze niż siedzieć przy stoliku,

· lubi ruch, jest aktywny,

· ma jeszcze słaby nadgarstek,

· nie potrafi jeszcze odraczać zaspakajania potrzeb biologicznych,

· czasami staje się marudny lub pobudzony z powodu zmęczenia lub głodu, ale nie potrafi jeszcze uświadomić sobie tego,

· nie uświadamia sobie, że źle, widzi lub źle słyszy

 

Motoryka duża

· pięciolatek jest dzieckiem ruchliwym; biega, skacze, wspina się na drabinki, przeplotnie,

· huśta się na huśtawce, uczy się samodzielnego rozhuśtania się,

· ma rozwiniętą koordynację ruchów i koordynację wzrokowo-ruchową,

· zaczyna uczyć się jeździć na rowerze na dwóch kołach,

· zwinnie biega,

· skacze na dwóch nogach przed siebie, skacze na jednej nodze w miejscu,

· stoi przez około 15 sekund z zamkniętymi oczami, nieruchomo na obu nogach,

· raczej nie chwiejąc się i nie wypadając z trasy, przechodzi po wąskiej dróżce o szerokości około 25cm,

· utrzymuje równowagę przy pomocy rąk,

· robi przysiady samodzielnie; podnosząc się z nich, może nieco chwiać się,

· dość szybko, bez trzymania się poręczy, wchodzi i schodzi ze schodów naprzemiennie,

· uczy się zwracać uwagę na inne dzieci.

 

WŁAŚCIWOŚĆI SPOŁECZNE

· próbuje bawić się zgodnie z innymi, bez ciągłych konfliktów, bójek, skarg,

· rzadziej obraża się, złości, płacze,

· bawi się w grupce,

· zaczyna przejmować się uczuciami innych rówieśników: pociesza, pomaga, okazuje współczucie,

· tak jak inni dokucza i przezywa niektóre dzieci

 

WŁAŚCIWOŚĆI PSYCHICZNE

Uwaga

· jest mimowolna, krótkotrwała, niepodzielna,

· koncentracja uwagi jest tak silna na ważnym dla dziecka zadaniu, że nie odbiera wówczas innych bodźców

Pamięć

· jest mimowolna, mechaniczna, krótkotrwała

Spostrzeżenia dotykowe

· dostarczają informacji dotyczących powierzchni różnych rzeczy i sprzętów oraz takich zależności, jak: większe- -mniejsze, dalej-bliżej, wyżej- -niżej, ciężej-lżej

Spostrzeżenia wzrokowe

· na obrazkach pięciolatek spostrzega do kilkunastu elementów,

· spostrzega w sposób na tyle analityczno -syntetyczny, że potrafi : różnicować kształty liter drukowanych, cyfr i kształty podstawowych figur geometrycznych,

· potrafi konstruować proste budowle według załączonego wzoru,

· spostrzega od 5 do około 8 różnic między podobnymi obrazkami,

· spostrzega podstawowe części człowieka

Spostrzeżenia słuchowe

· rozumie czytany tekst,

· lubi słuchać, kiedy mu się czyta

· w wyuczonym wierszu odtwarza rymy,

· potrafi podzielić zdanie na trzy lub czterowyrazowe części,

· potrafi podzielić wyraz na dwie, trzy sylaby,

· potrafi wydzielić samogłoskę i spółgłoskę w nagłosie,

· nie wyodrębnia jeszcze głosek w wygłosie,

· potrafi tworzyć i odtwarzać proste rymy

 

Motoryka mała

· sprawnie łączy klocki typu lego,

· wylepia z plasteliny,

· nawleka korale na żyłkę,

· przykleja naklejki,

· przycina nożyczkami papier, –

· drze papier na małe kawałki i wykleja nim kontury

 

Czynności grafomotoryczne

· prawidłowo trzyma ołówek,

· rysuje linie pionowe, poziome i ukośne,

· odwzorowuje koło, krzyżyk, kwadrat, proste szlaczki,

· koloruje obrazki, wypełnia kolorem kontury,

· rysuje rysunek zgodny z podanym tematem, –

· maluje farbami, używa pędzla i innych przyborów

 

Czynności samoobsługowe

· samodzielnie rozbiera się

· może mieć kłopoty z samodzielnym ubieraniem się

· je łyżką, widelcem, raczej nie posługuje się nożem, pije z kubka, trzyma w ręce i je kanapkę, sprząta ze stołu,

· potrafi umyć i wytrzeć ręce, buzię,

· myje zęby pod kontrolą.

 

 

EMOCJE

· spontaniczne, wyraziste, silne, gwałtowne, trudne do opanowania przez dziecko, zwykle krótkotrwałe; gdy zostawia się dziecko

· w spokoju, to zazwyczaj mijają szybko,

· zmienne ¨stosunkowo łatwo płacz przechodzi w śmiech i odwrotnie,

· zaczyna rozumieć, że rodzice przyjdą po nie do przedszkola,

· zaczyna liczyć się z rówieśnikami i chcąc się z nimi bawić, coraz rzadziej obraża się, złości, płacze,

· zaczyna przewidywać reakcje dorosłych

 

Myślenie

· pięciolatek ma duże trudności z przyswajaniem informacji dotyczących przestrzeni i czasu, ale zna i różnicuje pory roku,

· potrafi porównywać przedmioty, kształty ze względu na ich różnice lub podobieństwa,

· potrafi klasyfikować biorąc pod uwagę dwa, trzy kryteria ¨ myśli często w sposób skojarzeniowy,

· myślenie życzeniowe jest zwykle dla dziecka myśleniem prawdziwym,

· w myśleniu nie uwzględnia jeszcze przekształceń materiału

Myślenie matematyczne

· dziecko pięcioletnie przelicza zbiór składający się z około 10 elementów,

· wie, że ostatni liczebnik odnosi do wielkości zbioru,

· potrafi na polecenie dokładać i zabierać liczmany,

· rozumie pojęcia: więcej, mniej, tyle samo,

· nie rozumie jeszcze pojęć: o tyle więcej, o tyle mniej, tyle razy mniej lub więcej

 

Mowa

· prawidłowo wymawia głoski,

·nazywa przedmioty, czynności sytuacje, potrafi je opisać przy pomocy przymiotników,

· wypowiada się zdaniami,

· rozumie treść poleceń,

· pyta o nieznane słowa

*Rozwój każdego dziecka przebiega indywidualnie i może odbiegać od podanych wyżej charakterystycznych cech.

Opracownie  Beta Bernaciak na podst.”Diagnoza przedszkolna”  pod redakcją KO w Bydgoszczy i K- PCEN w Bydgoszczy, Toruniu i Włocławku

WŁAŚCIWOŚCI FIZYCZNE

· rosną stopy i powoli zanika płaskostopie (kości stóp wysklepiają się),

· wydłużają się i twardnieją kości kończyn,

· rosną zęby stałe,

· zmieniają się proporcje ciała,

· powoli kształtuje się większa odporność na zmęczenie związane z dłuższym przebywaniem w jednej pozycji,

· rozpoczyna się pierwszy etap kostnienia nadgarstka (część chrząstek zamienia się w kości)

· ruchy dłoni stają się bardziej odporne na męczenie;

· poprawia się płynność i szybkość ruchów rąk

· dziecko łatwiej uczy się pisania w linijkach i łączenia liter,

· zaczyna także ładniej rysować,

· lepiej wycina,

· może nauczyć się wiązania kokardki itp.

· do rozwoju kości dopasowuje się układ mięśniowy,

· mięśnie stają się silniejsze (wzrasta siła skurczu), są bardziej odporne na zmęczenie, wzrasta siła zwieraczy – dziecko nie musi już tak często załatwiać potrzeb fizjologicznych,

· rozwijają się wszystkie narządy wewnętrzne; lepiej pracuje serce, płuca (lepsze dotlenienie) i jednocześnie rośnie potrzeba ruchu,

· zwiększa się pojemność żołądka (zmniejsza się częstotliwość przyjmowanie pokarmów, a zwiększa się objętość przyswajanej

· jednorazowo porcji),

· dzieci stają się bardziej odporne na choroby

 

Zmiany związane z płcią

· następuje początek kształtowania się trzeciorzędnych cech płciowych, u chłopców powoli rozwija się pas barkowy, u dziewcząt pas miednicowy, u chłopców bardziej niż u dziewcząt grubieją kości długie; do tych zmian dopasowuje się układ mięśniowy,

· pojawia się głód ruchu, ogromna potrzeba biegania, skakania, siłowania,

· dziewczynki preferują aktywność ruchową wymagającą większej precyzji,

· kościec ( także kości i mięśnie dłoni) kształtuje się około 1,5 do 2 lat, dłużej u chłopców niż u dziewcząt, w związku z tym dziewczynki bardziej niż chłopcy lubią rysować, wycinać, malować,

· u dziewczynek powoli zaczyna powstawać podściółka tłuszczowa

 

Zmiany w układzie nerwowym

· są istotne i decydują o różnicach między dziećmi młodszymi a starszymi,

· wydłużają się wypustki komórek nerwowych, dojrzewają drogi nerwowe, dzięki czemu poprawia się szybkość i dokładność

· przewodzenia impulsów, wzrasta ilość połączeń nerwowych, poprawia się koordynacja ruchów,

· dojrzewają receptory zmysłów, pojawia się ostrość wzroku, wrażliwość na barwy,

· polepsza się zdolność odbioru bodźców słuchowych

· dzieci odbierają dokładniejsze informacje z otoczenia, dojrzewają okolice ruchowe kory mózgowej, polepsza się koordynacja i płynność (również ręki)

· dojrzewają struktury kory mózgowej odpowiedzialne za czynności typowo szkolne,

· poprawia się wzrokowe i słuchowe spostrzeganie analityczno -syntetyczne,

· dojrzewają te struktury kory mózgowej, które odpowiedzialne są za procesy myślowe; obserwuje się początki myślenia

· konkretno -wyobrażeniowego operacyjnego na konkretach,

· dojrzewa cały układ nerwowy w tym kora mózgowa, dzięki czemu poprawia się zdolność do skupiania uwagi (początki uwagi dowolnej) i poprawia się zdolność zapamiętywania; lepsza jest pamięć trwała, sprawniej przebiegają procesy pobudzania i hamowania

 

WŁAŚCIWOŚĆI SPOŁECZNE

· powoli wzrasta antagonizm pomiędzy chłopcami a dziewczynkami; poczucie my chłopaki, my dziewczyny ułatwia integrację dzieci określonej płci, akceptację własnej płci i stopniowe uczenie się męskich i kobiecych ról społecznych,

· chłopcom mniej sprawnym dokucza się

 

EMOCJE

· ma mniej dojrzały układ nerwowy niż siedmiolatek i z tego powodu silniej reaguje emocjonalnie,

· wszystkie emocje, te pozytywne, a tym bardziej negatywne oraz duża liczba różnorodnych bodźców, stanowią dla organizmu ogromny wydatek energetyczny,

· rozregulowuje się jego funkcjonowanie (staje się płaczliwe, drażliwe, nieznośne, agresywne itp.)- można pomóc mu, dostarczając mu owoców, kawałka czekolady, kanapkę itp. (glukoza i magnez) oraz stwarzając sytuacje ułatwiające wyciszenie się – elementy relaksacji

 

WŁAŚCIWOŚĆI PSYCHICZNE

 

Uwaga

· jest jeszcze – mimowolna, tzn. bodźce z otoczenia odwracają uwagę od tego, co dzieje się na zajęciach; czas uwagi jest ciągle jeszcze krótki (ok. 15 min.),

· dziecko nie potrafi skupić się na wykonaniu kilku czynności jednocześnie,

· dość silna koncentracja uwagi szybko wywołuje zmęczenie

 

Przeważa wciąż pamięć

· mechaniczna, dlatego nowe treści powinny być często powtarzane i utrwalane z wykorzystaniem wielu zmysłów

 

Ruch

· sześciolatek ma jeszcze słaby kościec i słabe mięśnie, musi często zmieniać pozycje

 

Myślenie

· większość dzieci nie ma jeszcze ukształtowanej odwracalności myślenia, nie potrafi odwrócić procesu przekształceń,

· nie ma jeszcze ukształtowanych pojęć czasowych.

 

Pisanie

· dzieci mają wciąż silne napięcie mięśniowe rąk, palców, nadgarstka, przedramienia, barków,

· ruchy rąk u większości dzieci nie są jeszcze płynne,

· występuje geometryzacja i brak precyzji

 

Stosunki przestrzenne

· dzieci mają jeszcze kłopot z oceną stosunków przestrzennych, np.: prawo, lewo, obok, za,

· wymagają wielu ćwiczeń typu zabawowego, które ułatwią późniejsze spostrzeganie

 

Słuchanie

· dzieci dzielą zdania na wyrazy,

· analizują i syntezują sylaby w wyrazach,

· wysłuchują głoski w nagłosie

 

Spostrzeżenia zmysłowe i wyobrażenia

· dominuje myślenie przedoperacyjne, konkretno- -wyobrażeniowe.

 

*Rozwój każdego dziecka przebiega indywidualnie i może odbiegać od podanych wyżej charakterystycznych cech.

 

Opr. B. Bernaciak na podst.”Diagnoza przedszkolna” pod redakcją KO w Bydgoszczy i K- PCEN w Bydgoszczy, Toruniu i Włocławku

Ogólna sprawność ruchowa

· Słucha, rozumie i reaguje na polecenia nauczycielek w trakcie zabaw ruchowych

· Ustawia się w parach, kole, rzędzie, gromadce, rozsypce.

· Wspina się na drabinki oraz różne sprzęty.

· Poprawnie wykonuje podskoki, zeskoki, przeskoki.

· Zachowuje równowagę przy chodzie po ławeczce.

· Rzuca piłką.

 

 Samodzielność

· Dziecko załatwia potrzeby fizjologiczne.

· Potrafi wytrzeć sobie nos.

· Prawidłowo posługuje się sztućcami.

· Samodzielnie myje ręce.

· Podejmuje próby zapinania guzików i zasuwania suwaków.

· Ubiera samodzielnie podstawową garderobę.

 

 Dojrzałość społeczna

· Łatwo nawiązuje kontakt z rówieśnikami.

· Szuka pomocy nauczycielki w sytuacjach konfliktowych.

· Szybko reaguje na polecenia nauczycielki.

· Przewodzi zabawie.

· Przestrzega zawartych umów.

· Posługuje się zwrotami grzecznościowymi: proszę, dziękuję, przepraszam.

 

 Sprawność manualna

· Podejmuje próby wypełniania konturów przedmiotów na dużych obrazkach.

· Podejmuje próby cięcia papieru nożyczkami.

· Rysuje prosty dom, postać człowieka.

 

Rozwój mowy i myślenia

· Prawidłowo wymawia wyrazy.

· Sprawne językowo, śmiało inicjuje dialog z rówieśnikami i dorosłymi.

· Potrafi uważnie słuchać opowiadań.

· Nazywa i wyróżnia z ilustracji znane przedmioty, osoby, zwierzęta, wykonywane czynności.

· Rozwiązuje proste zagadki o znanych przedmiotach, roślinach i zwierzętach.

· Potrafi ułożyć w kolejności obrazki historyjki składającej się  minimum z 2 części.

· Składa obrazki pocięte na 3-6 części.

· Odtwarza wiersze i piosenki.

 

Czynności poznawcze

· Zna własne imię i nazwisko.

· Zna nazwę miasta, w którym mieszka

· Wyodrębnia i nazywa części ciała człowieka.

· Rozpoznaje zmiany zachodzące w przyrodzie i wiąże je z aktualną porą roku.

· Określa podstawowe zjawiska atmosferyczne i wiąże je z aktualną porą roku.

· Pamięta zbiór przedmiotów np. czterech i zauważa, którego brakuje.

· Wyróżnia części roślin– łodyga, liście, kwiat, owoc, korzeń.

· Rozróżnia kolory.

 

Obszar edukacji matematycznej

· Posługuje się określeniami odnoszącymi się do kierunków w przestrzeni (przód  tył, góra– dół, przed siebie– za siebie, w bok).

· Posługuje się określeniami odnoszącymi się do położenia przedmiotów w przestrzeni (daleko– blisko, dalej– bliżej, wyżej– niżej)

· Dokonuje globalnej oceny ilościowej, stosując określenia: mniej, więcej, tyle samo .

· Stosuje określenia: cięższy, lżejszy, waży tyle samo.

· Porównuje liczebność zbiorów łącząc w pary, posługuje się określeniem para.

· Nazywa podstawowe figury geometryczne: koło, kwadrat, trójkąt.

· Klasyfikuje przedmioty wg jednej lub więcej cech (przeznaczenia, wielkości, koloru).

· Posługuje się liczebnikami 1-4.

· Posługuje się określeniami: pusty, pełny.

 

Dziecko może:

· rysować to, co mu podpowiada wyobraźnia (zwierzęta na podobieństwo ludzi, niebieską trawę, różowe niebo);

· bać się: odgłosu pracujących silników, ciemności, dzikich zwierząt, wieczornych wyjść rodziców z domu;

· przeciwstawiać się poleceniom osób dorosłych (nie skutkują nawet surowe kary);

· reagować w sposób, nad którym trudno zapanować ruchowo (bić, kopać, rzucać, niszczyć, uciekać) i emocjonalnie ( głośny śmiech na przemian z napadami złości);

· interesować się sprawami rozmnażania i ciała ( pokazywać sobie wyposażenie płciowe, doszukiwać się różnic i podobieństw, podglądać w toalecie);

· używać wulgaryzmów;

· prezentować różnego rodzaju manieryzmy (chrząknięcia, mlaskania, pokasływania, poprawianie ubrania, pociąganie się za nos, uszy, mrugać oczami, podskakiwać, pokrzykiwać).

 

*Rozwój każdego dziecka przebiega indywidualnie i może odbiegać od podanych wyżej charakterystycznych cech.

 

Opracowanie Beata Bernaciak

Nauczyciele podjęli  próbę wykorzystania w pracy dydaktyczno – wychowawczej jednego z elementów Oceniania Kształtującego.

 

Patyczki z imionami

Zastosowanie patyczków mobilizuje wszystkie dzieci  do poszukiwania odpowiedzi na pytanie nauczyciela.

Nauczyciel po zadaniu pytania losuje patyczek z imieniem dziecka, które odpowiada. Metoda ta wymaga wprowadzenia i przestrzegania zasady „ nie podnoszenia rąk”.

Planujemy zastosowanie tej metody również na zajęciach dodatkowych.

 

Przygotowanie patyczków

Dzieci przyniosą do domu patyczek, który wspólnie  z dzieckiem proszę przyozdobić  i podpisać imieniem dziecka. Gotowy patyczek proszę przekazać nauczycielowi w grupie.

 

Wprowadzenie  i sprawdzenie tej metody planujemy na 2 grudnia 2013r.we wszystkich grupach, chociaż  nasze starszaki już patyczki wykonały i wykorzystują.

Sprawność ruchowa
-Dziecko jest bardziej ruchliwe i zwinne, potrafi samodzielnie organizować
sobie zabawy ruchowe -pod koniec 3 r. ż. dzieci zdobywają duża precyzje i
harmonie ruchów -ma wrażliwy kościec i słabą muskulaturę, co sprawia, że
jest nieodporny na wysiłek fizyczny, męczy go jednostajna pozycja ciała i
ten sam ruch wykonywany przez dłuższy czas -dajmy możliwość swobodnego
poruszania się na spacerze, wtedy maluch mniej się meczy i dłużej wytrwa na
spacerze -poszczególne zabawy ruchowe nie powinny trwać więcej niż 10 minut
i musza być przeplatane odpoczynkiem.
-dziecko musi często odpoczywać
-nierównomierne rozłożenie wysiłku i odpoczynku może doprowadzić do
niewłaściwej postawy ciała, ponieważ kręgosłup jest w fazie kostnienia i
łatwo dochodzi do deformacji

Rozwój emocjonalny
-U trzylatków są bardzo widoczne przezywane przez nie emocje, ponieważ
jeszcze nie potrafią ich tłumić i maskować -dzieci uzewnętrzniają swoje
uczucia poprzez swoje słowa i zachowanie -emocje u dzieci są gwałtowne i
krótkotrwałe
-szybko potrafi przejść od jednego nastroju do drugiego

Rozwój intelektualny
-Dziecko przechodzi z myślenia bazującego na metodzie prób i błędów do
myślenia opierającego się na pojmowaniu i przetwarzaniu informacji -są na
etapie myślenia konkretno – wyobrażeniowego -próbuje przewidywać
konsekwencje swoich działań i zachowań -uczy się rozwiązywania problemów
-coraz więcej jest w stanie zapamiętać, chętnie uczy się np. wierszyków na
pamięć -jest w stanie na krótko skoncentrować swoja uwagę

Rozwój sprawności językowych
-Dzieci znają już podstawy języka ojczystego od strony praktycznej
-potrafią sprawnie komunikować swoje potrzeby i spostrzeżenia -rozumieją
kierowane do nich wypowiedzi -maja jeszcze niewielki zasób słów -ich
wypowiedzi na ogół dotyczą wykonywanych bezpośrednio czynności

Rozwój moralny
-Dziecko nie ma jeszcze wyrobionego poczucia dobra i zła -jego zachowanie
uzależnione jest od wymagań stawianych przez dorosłych -dorosły jest dla
dziecka autorytetem i wzorem, który określa właściwe zachowania -dziecko
przejmuje wprowadzone przez dorosłych normy i zasady postępowania.

*Rozwój każdego dziecka przebiega indywidualnie i może odbiegać od podanych wyżej charakterystycznych cech.

Opracowanie Beata Bernaciak

Drogi Rodzicu, jeżeli masz jakiś problem ze swoim dzieckiem lub w rodzinie, to tam możesz szukać pomocy:

Poradnia Psychologiczno-Pedagogiczna nr 9
przy ul. Krakowskiej 102, tel.: 71 798 68 32

Poradnia

adres e-mail: sekretariat@ppp9-wroc.pl

Aperiamus
przy ul. Jedności Narodowej 85/1, tel. 500 755 921
http://aperiamus.magma-net.pl/pomoc_psych_pedag.htm
adres e-mail: aperiamus@poczta.onet.pl

Stowarzyszenie FamiLANDIA
przy ul. Karczemnej 43,
Agnieszka Helwing-Brodala tel. 503 41 38 51
Lidia Sieklucka tel. 695 745 135,

Witamy

adres e-mail: kontakt@familandia.pl

Jak przekonać rodziców, że dziecko będzie w przedszkolu bezpieczne? Oto pytanie, jakie często zadają sobie nauczyciele. Również w naszym przedszkolu zastanawialiśmy się , jak zmniejszyć smutek małego dziecka, przestraszonego i nie do końca rozumiejącego, dlaczego musi zostać samo. Jak pomóc rodzicom, zdającym najtrudniejszy w ich życiu egzamin pozostawienia własnego dziecka pod opieką obcych osób. Efekty zależy z jednej strony od atrakcyjności propozycji przedszkola, z drugiej od chęci pomocy własnemu dziecku.

We wrześniu proponujemy rodzicom następujące możliwości złagodzenia progu przedszkolnego:

• regulowanie pobytu dziecka w przedszkolu,
• wcześniejsze załatwianie formalności związanych z przyjęciem dziecka,
• pracę w pełnej obsadzie kadrowej w ciągu pierwszych dni,
• uczęszczanie rodzeństwa do jednej grupy,
• uczestnictwo rodziców w zabawach w ogrodzie lub sali,
• wydzielenie kącików ciszy w sali,
• ścisła współpraca z nauczycielką, okazywanie zaufania do pracowników przedszkola.

Rodzice wchodząc do nas przedszkola- powinni:

• Włożyć sukna na buty , żeby nie brudzić podłóg
• Mogą bawić się z dziećmi ( nie tylko swoimi )
• Mogą zostać dłużej Mogą współprowadzić zajęcia programowe z nauczycielem lub służyć mu radą w sprawach w których są specjalistami

Rady dla rodziców

• Nie przeciągaj pożegnania w szatni; pomóż dziecku się rozebrać, pocałuj je i wyjdź,
• Nie zabieraj dziecka do domu, kiedy płacze przy rozstaniu; jeśli to choć raz zrobisz , będzie wiedziało, że łzami można wszystko wymusić;
• Nie obiecuj: jeśli pójdziesz do przedszkola, to cos dostaniesz; kiedy będziesz odbierać dziecko , możesz dać mu maleńki prezencik, ale nie może to być forma przekupywania; Kontroluj się, co mówisz. Zamiast powiedzieć : już możemy wracać do domu, powiedz: teraz możemy iść do domu. To niby niewielka różnica , a jednak pierwsze zdanie ma negatywny wydźwięk;
• Nie wymuszaj na dziecku, żeby zaraz po przyjściu do domu opowiedziało, co wydarzyło się w przedszkolu, to powoduje niepotrzebny stres;
• Jeśli dziecko przy pożegnaniu płacze, postaraj się, żeby przez kilka dni odprowadzał je do przedszkola tato, rozstania z tata są mniej bolesne;
• Pamiętaj: żegnaj się i witaj swoje dziecko zawsze uśmiechnięta.

Nasz dzień w przedszkolu

• 6.30- 8.30 – witamy się , rozmawiamy, rysujemy , bawimy się klockami i innymi zabawkami, śpiewamy , oglądamy książeczki.
• 8.30 – 9.00 – jemy I śniadanie ( lepiej się nie spóźniać , niezdrowo jeść chłodne posiłki i smutno samemu siedzieć przy stoliku)
• 9.00 – 10.00 – uczestniczymy w zajęciach i zabawach planowanych i proponowanych przez nauczyciela.
• 10.00 – 11.30 – wychodzimy na spacer lub bawimy się w ogrodzie
• 11.30 – 12.00 – jemy II śniadanie
• 12.00- 13.15 – odpoczywamy
• 13.45 – 14.15 – obiad

od godz.14.30 możemy iść do domu Jutro znów się spotykamy! Do zobaczenia.